Onze meester heeft gezegd dat wij soms een verslagje moeten maken van leuke schoolactiviteiten. Hier zet ik de verslagjes die ik al heb gemaakt.

 Verslagje M.S.T.

Op dinsdag 8 december vertrokken we. We gingen naar het MST-onderzoek met een klein grijs busje. Na een kwartiertje kwamen we aan bij het C.L.B. We gingen naar binnen en gingen zitten in een wachtzaaltje. Daar moesten we aan ons contractwerk werken.

Na een paar minuten kwam verpleegster Marie-Jeanne binnen. Zij stelde ons gerust en vertelde waarom wij op onderzoek moesten komen. Ook de dokter kwam even met ons kennismaken. Ze legden ons uit hoe het onderzoek zou verlopen. De jongens moesten beginnen. Er werden 3 jongens gekozen: Andrea, Chahid en ik.

We gingen naar de kleedkamers en moesten ons uitkleden. Ik ging als eerste. Ik mocht mee met Marie-Jeanne. Zij deed eerst een test van mijn rechteroog: van verre afstand letters lezen. Daarna van mijn linkeroog. Ik had 2 keer geen enkele fout. Dan testte ze mijn dieptezicht. Ik moest met een 3D-bril op plaatjes kijken naar welke kant Pacman wees. Daarop maakte ik ook geen fout. Daarna woog ze me en meette ze hoe groot ik was: ik woog 31,5 kilo en ben 1,47 meter groot.

Toen mocht ik meteen naar de dokter. Zij vroeg of ik allergiën had. Ik zei ja. Ik ben allergisch voor honden, katten, geiten, berken, grassen en pollen. De dokter keek of ik zuivere oren had en of ik mijn tanden goed poetste. Alles was in orde.

Daarna zette ze het spuitje. Ik moest rustig naar enkele foto's kijken tijdens het spuitje. De prik deed best wel pijn, maar ik heb niet geschreeuwd of gehuild. Daarna mocht ik terug naar de anderen. Zij bestookten mij direct met vragen, ze wilden weten hoe het was geweest. Even daarna moesten we alweer aan ons contractwerk en huppelblok werken.

Na een halfuurtje mochten enkele vrijwilligers het gedichtje 'Oermens' voordragen. Ik kwam uiteindelijk ook aan de beurt, samen met Andrea. We kregen allebei een 9 op 10. Daarna at ik mijn boterhammen en wandelde samen met Andrea wat rond in het gebouw. Diegenen die het gedichtje 'Oermens' het best kenden, mochten het een keertje opzeggen voor de dokter en voor Marie-Jeanne. Daarna was het tijd om terug naar school te gaan. We stapten terug in de bus en reden naar school.

Ik vond het leuk dat ik zo goed in orde was met mijn gezondheid

Verslagje EHBO

We praatten er al de hele ochtend over: de EHBO-les. Eindelijk was het zover, er kwam een mijnheer binnen. Het was de neef van meester Rik. Hij heette Guy. Hij ging ons les geven over reanimeren. Natuurlijk wist hij er veel van want hij werkt bij de MUG, de medische urgentie dienst. Eerst gaf hij gewoon wat uitleg, maar daarna nam hij alle klassen van het vijfde mee de eetzaal in. Iedereen ging op een plaats zitten en toen startte de les.

Op een projectiescherm werd getoond wat je moest doen als iemand plots neervalt:

• je moet eerst met pijnprikkels de bewustzijnscontrole doen

• als de persoon niet reageert, is hij bewusteloos

• als hij bewusteloos is, moet je de kin naar achteren trekken want anders zakt de tong in de keel

Guy gaf wat uitleg en deed het voor bij een pop. Daarna gingen we weer over naar het projectiescherm. Daar was het onderwerp hoe je moet reanimeren.

• Als eerste moet je de hartmassage doen: 30 keer op een tempo van 100 x per minuut op de borstkas van het slachtoffer 'pompen'

• daarna komt de mond op mond beademing: je moet de kin naar achteren duwen en je mond op die van het slachtoffer zetten. Je blaast 2 keer, maar je mag niet te hard blazen, anders komt er te veel overbodige lucht. Als de buik van het slachtoffer beweegt, dan beadem op de juiste manier.

• Daarna doe je weer hartmassage en zo blijf je dan verdergaan.

Guy deed dit ook weer voor bij de pop en gaf nog wat extra uitleg.

Toen mochten we terug naar de klas, maar het was nog niet gedaan. Nu mochten we in de klas het reanimeren oefenen op de pop die Guy had gebruikt. Na een paar kinderen kwam ik aan de beurt.

Eerst de pijnprikkels toedienen ... OK, hij reageert niet, dus hij is bewusteloos. Daarna trok ik de kin naar achter en testte de ademhaling met voelen, horen en zien. Toen startte ik met de hartmassage op een tempo van 100 keer per minuut en daarna de mond op mond beademing. Ik zette mijn mond op die van de pop en blies 2 maal. De buik ging omhoog, ik deed het dus goed en stopte ermee.

Guy zei dat ik alles heel goed had gedaan, maar ik maakte 1 fout: ik kneep de neus niet dicht. Toen ik terug op mijn plaats zat, ging meteen de bel. De kinderen die nog niet aan de beurt waren geweest, mochten tijdens de middagspeeltijd eens proberen.

Ik vond het heel interessant en was blij dat ik het goed had gedaan.

Verslagje sportklassen: dag 3

Het moment was weer eens aangebroken: we moesten in de auto stappen voor een derde dag sportklassen. Andrea en ik gingen met meester Rik mee. Wij vertrokken als laatste en kwamen als eerste aan! We gingen naar binnen en haasten ons naar de kleedkamer, kleedden ons om en liepen naar de sporthal.

Zoals altijd stond er weer een leuke sport op het programma. Deze keer was dat hockey. De begeleider Mark zei dat we eerst een opwarmingsspel gingen doen. Toen dat gedaan was begonnen we met het echte werk. Het uitleggen en opwarmen ging vlot, zonder dat Mark opmerkingen moest geven. Eerst deden we passes met een bal en stick. Daarna legde Mark uit dat er 2 manieren zijn om met de puck te lopen: drijven en leiden. Bij het drijven geef je kleine passes naar voren terwijl je loopt, bij het leiden trek je de puck gewoon met je mee terwijl je loopt.

Toen we dat onder de knie hadden begonnen we met de wedstrijd. Ik vond de wedstijd heel leuk maar vond het jammer dat ik de stick van Andrea tegen mijn scheenbeen gekregen had. Ons ploegje won met 4-2. Daarna kregen we een les wiskunde: tijd optellen. Ik vond het erg gemakkelijk.

Toen was het al tijd en de ouders stonden ons op te wachten. Ik ging met Kenneth mee terug naar school.

Het was een leuke dag en ik was blij dat ik weer een fijne sport had bijgeleerd!